Het wordt mij steeds duidelijker dat onze geest (ofwel onze ‘mind’) een groot deel van ons leven beheerst, ondanks de intuïtieve duwtjes die we constant vanuit het hart ontvangen. De geest dicteert ons verstand, acties, reacties en beslissingen, grotendeels gebaseerd op aangeleerde reactiepatronen. Keer op keer tracht het hart in te grijpen, advies te geven – maar vaak schuift de geest dat advies terzijde. 

We zien dit in de manier waarop we anderen soms behandelen op basis van de stereotypen die we hebben gecreëerd uit eerdere ervaringen, ondanks wat ons hart ons op dat moment vertelt.

We zien het in relaties die wankelen omdat we “er eerder geweest zijn” en “niet opnieuw gekwetst willen worden”, ondanks de sterke neiging om naar het hart te luisteren in plaats van het hoofd.

We zien het bij mensen wiens gebruikelijke reactie op stressvolle situaties woede is, ondanks het feit dat ze in hun hart weten dat hun gedrag destructief is voor henzelf en hun dierbaren.

Dit zijn voorbeelden van wat er mis gaat als we op kritieke momenten niet vertrouwen op de kwaliteiten van ons hart: compassie, liefde, zorg, moed, dankbaarheid, geven, vriendelijkheid en nog veel meer. Deze kwaliteiten vormen de kern van een hartvol leven!

Hartvol leven gaat over het volgen van de intuïtie van je hart. Dit brengt balans tussen je geest en je emoties en onthult je authentieke zelf. 

De Founder van de inspirerende organisatie HeartMath, Doc Childre, zegt hierover: “Je ware zelf worden houdt in dat je egocentrisme elimineert door te vergeven, verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen energie, niet veroordelend te zijn en meer liefde en waardering te uiten”.

Eigenlijk weten we instinctief al lang dat de intuïtie van het hart meer oplevert dan de meningen, voorkeuren en gewoonten van de geest, maar ik merk mijn hele leven al hoe onze mind-based maatschappij het niet stimuleert om te leven op basis van het hart. Jammer, want het maakt co-creatie met anderen mogelijk en is werkelijk in iedereen’s belang.

Wat is onze rol als ouders in het tijdperk waarin we leven? In het grootste gedeelte van de menselijke geschiedenis hebben ouders hun kinderen zelf grootgebracht en alles geleerd dat nodig is om mens te zijn. Hebben wij op een bepaald moment besloten dat we daar geen tijd meer voor hebben of dat het niet belangrijk genoeg is voor ons om onze tijd aan te besteden?

Moeten we ons niet afvragen of dit nog klopt? Ik geloof dat we een deel van deze rol moeten terugnemen. Scholen moeten onze kinderen de basics leren: lezen, schrijven, rekenen, taal. Dat is niet makkelijk en daar hebben ze gespecialiseerde methodes voor en leerkrachten zijn hier experts in. Maar de echte levenslessen leren kinderen niet op school, niet in de klas, die leren ze thuis en buiten op straat en op reis en in het leven zelf.

Kunnen we onze kinderen bijstaan in hun groeiproces en hen de belangrijkste levenslessen leren?

Weten we eigenlijk wel wat onze kinderen moeten leren om voorbereid te zijn op wat er allemaal gebeurt en komen gaat? Peter Diamandis (internationaal innovatie pioneer) zegt: “Niemand buiten Silicon Valley weet hoe snel dingen al in de komende 2 tot 3 jaar gaan veranderen in deze wereld.” We moeten ons gaan realiseren dat onze kinderen waarschijnlijk beter weten wat ze moeten leren dan wij. Zij zijn meer afgestemd op het internet en wat er gebeurt in de online en digitale wereld dan wij zijn.

Ik begin steeds meer te geloven dat kinderen de belangrijkste dingen beter driedimensionaal en zelfsturend kunnen leren dan op de geijkte manier in de klas via boeken en methodes. We zouden onze kinderen opdrachten kunnen geven, bijvoorbeeld op een vakantie: leer over de geschiedenis van het gebied waar we zijn, doe onderzoek, maak een verslag en presenteer dit aan het gezin op een bepaald moment. Zo leren ze onderzoeken (een kritische vaardigheid in de 21e eeuw), ze doen nieuwe kennis op, ze leren organiseren, schrijven, plannen en presenteren. Het is leuk en er is veel meer kans dat ze het onthouden omdat ze het zelf hebben gedaan (in plaats van opgedreund te hebben uit een boek).